Ένα περιστατικό απόπειρας φοροδιαφυγής στα χρόνια του Καποδίστρια
Και ο ρόλος του Κολοκοτρώνη
… Ο Κυβερνήτης και το Πανελλήνιο αποφάσισαν να δώσουν τα ποίμνια είκοσι παράδες το ένα, και μη ξέροντας τον τρόπο της μέτρησης και της πληρωμής, έβγαλαν ανθρώπους αδοκίμαστους να μετρούν και να μαζεύουν γρόσια, μη γνωρίζοντας τι να μαζεύουν και να παίρνουν, το ένα στα δέκα.
Ένα πράγμα τυφλό για να πλουτίσουν άνθρωποι και στο ταμείο (κάσα) να μη πάει τίποτα.
Εγώ (Θεόδωρος Κολοκοτρώνης) εκίνησα από την Καρύταινα και έφθασα στον Αχλαδόκαμπο, πηγαίνοντας για το Ανάπλι. Βγαίνουν οι Αχλαδοκαμπίτες, μικροί και μεγάλοι, και με πιάνουν στο δρόμο και μου λένε, «τι άδικο είναι τούτο, γι’ αυτά που μας έμειναν να δώσουμε μισό γρόσι το ένα, και μετρώντας και παίρνοντας (δηλαδή την ώρα που μετρούν να παίρνουν τα χρήματα).
Εμάς μας μέτρησαν 16.000 πρόβατα και πρέπει να δώσουμε 8.000 γρόσια. Που θα τα βρούμε; Πρέπει να τα βρούμε από το κέρδος. Θα βγάλουμε όμως κέρδος ένα γρόσι το ένα; Γιατί από αυτά (πρόβατα) περιμένουμε να τα κουρέψουμε και να πάρουμε «τον καρπό» το Μάη. Πρέπει η κυβέρνηση να δείξει συμπόνια.
Τότε φώναξα τον μεγαλύτερο, που είχε τη διαταγή. «Δώσε μου τη διαταγή». Αφού τη διάβασα του την έδωσα πίσω και του είπα «Σε παρακαλώ να περιμένεις δύο μέρες, να μην πειράξεις το λαό να δώσει τα γρόσια, και αν δεν σου έλθει δεύτερη διαταγή, κάνε εκείνο που προστάζεσαι».
Πηγαίνοντας στ’ Ανάπλι πήγα στην Οικονομία που ήταν ο Βιαρέτος για να του μιλήσω…
Περισσότερα στο ιστολόγιο cityofnafplio.com
Ματιές στο Ναύπλιο... 